‘Hoe komen we bij de schoolboeken?’
Timo gaat voor het eerst aan de slag met zijn dyslexieprogramma
“Een dyslexieprogramma op de computer. Dat klonk in eerste instantie makkelijker dan dat het was. De software downloaden op de laptop, dat was zo gebeurd; door al dat gamen weet Timo inmiddels wel hoe je een programmaatje op een computer zet. Maar toen was de vraag: hoe komen we bij de schoolboeken?”
Misverstand
Na enkele telefoontjes met de zorgspecialist en de school bleek dat de inlogcode naar Timo’s schoolmail was gestuurd. “Timo was ervan uit gegaan dat hij de code op zijn Gmail zou krijgen. Dat zou ook veel handiger zijn; we hadden speciaal voor het thuis die laptop aangeschaft. Een misverstand dus, maar uiteindelijk hebben we het zo kunnen regelen dat Timo via zijn Gmail bij de boeken kan. Daarmee kan hij inloggen op zijn gebruikersaccount in de webwinkel van Dedicon.”
Toch bleek er nog een kink in de kabel: inmiddels bleek de tijd te zijn verstreken waarbinnen Timo zijn boeken kon downloaden. “Toen heb ik direct contact opgenomen met de klantenservice van Dedicon. Zelf ben ik overdag erg druk met mijn werk en helaas is Dedicon ‘s avonds telefonisch niet bereikbaar, dus het duurde even voordat ik een goed moment had om met de klantenservice te bellen. Maar toen ik ze eenmaal aan de lijn had was het in ‘no time’ geregeld en had Timo een mail met een nieuwe link om zijn boeken te downloaden.”
Handige tips
“Timo moest eerst wel wennen”, gaat Annelies verder: “Ik ben in het begin naast Timo gaan zitten. Om met hem mee te kijken hoe dat werkt, zo’n dyslexieprogramma. En inderdaad, dat is toch wel wat anders dan een fysiek boek. Bijvoorbeeld, als Timo een schoolboek op zijn laptop opent, dan kan hij de teksten laten voorlezen. Dan hoor je een robotachtige stem. Dat vond hij in het begin wel irritant. En dat voorlezen ging voor Timo ook wel heel erg snel. Door het ‘gedoe’ in het begin met de inlogcodes, de robotstem en het snelle afspelen wilde Timo er in eerste instantie meteen mee stoppen.”
Gelukkig wist zorgcoördinator Annemiek hem op andere gedachten te brengen. “Annemiek heeft ons op enkele handigheidjes gewezen. Zo kun je heel eenvoudig de snelheid van het voorlezen aanpassen. Eigenlijk te simpel voor woorden dat we dat over het hoofd hadden gezien! Maar ook woorden markeren in de tekst, een onbekend woord snel opzoeken in een woordenboek of snel een samenvatting van een tekstpassage maken. Dat zijn handige dingen die je wel even moet weten.”
Beter in zijn vel
Het duurde niet lang voordat Timo uit de voeten kon met het programma. En dat hij als enige in de klas met een laptop mocht werken vond hij vooral stoer. “Ik zag hem met de dag zekerder worden, beter in zijn vel. Hij hoefde ook geen grote schooltas vol boeken mee te zeulen. Alleen zijn laptop. En zijn eten voor het overblijven, natuurlijk.”
Wil je weten hoe het Annelies en Timo verder is vergaan? Lees dan de volgende aflevering van deze serie 'Zoektocht van een moeder'.