Dyslexie als uitdaging

'Het is belangrijk dat onderwijsprofessionals de juiste vragen stellen'

Ze is vorig jaar begonnen aan het gymnasium en technasium. Wat ze wil worden weet ze nog niet precies, waarschijnlijk iets in de techniek. Dit jaar is ze overgegaan naar de tweede klas, maar dat ging niet zonder slag of stoot, want de 15-jarige Myrthe heeft dyslexie. Samen met haar moeder Marlie maakt ze zich hard voor goede ondersteuning.

“Ik zit nu in de tweede klas van het gymnasium en technasium. Vorig jaar was lastig. Ik ben gewisseld van school, omdat er op mijn vorige school geen passende hulp was voor dyslexie. Toch ben ik overgegaan, zelfs na een wisseling van school. En dat op mijn eigen kracht; er werd vaak tegen me gezegd: “Waarom wil je gymnasium doen? Met twee extra talen? Je kunt toch ook gewoon atheneum doen?”

Marlie: “Ze stellen de verkeerde vraag. Mijn dochter is hartstikke slim en ja, ze heeft ook dyslexie. De vraag zou moeten zijn: welke hulp zou het beste passen voor jou, zodat je het gymnasium kan doen? En die vraag wordt vooralsnog niet gesteld. Dat is zo jammer.”

Hoe is extra hulp en begeleiding geregeld?

Marlie: “We lopen tegen veel muren aan. Op school zijn er maar beperkte licenties beschikbaar van boeken zodat ze kunnen worden voorgelezen. De werking van bepaalde software wordt maar mondjesmaat uitgelegd. Dan krijgt Myrthe de geschreven handleiding mee en moet ze het zelf maar uitzoeken. Myrthe is ontzettend veel tijd kwijt met leren, wel drie á vier uur per dag. En dan haalt ze toch een onvoldoende. Als er dan tegen haar wordt gezegd dat ze niet heeft geleerd, doet dat ontzettend pijn.”

Myrthe vertelt: “Docenten kijken me raar aan als ik een iPad uit mijn tas pak als om tekst op een website voor te laten lezen bijvoorbeeld. Maar ook veel praktische zaken zijn gewoon niet goed geregeld. Bij toetsen heb ik audio-ondersteuning, maar bij opdrachten die ik moet maken niet. En de standaard toetsen van de lesmethodes zien er allemaal anders uit: alleen al een beter lettertype en geen cursieve letters gebruiken zou me enorm helpen. Oplossingen zijn echt niet altijd moeilijk.”

“Natuurlijk zijn er ook dingen wel goed geregeld en heb je docenten die er echt voor gaan. En bij sommige vakken mag Myrthe een overhoring mondeling doen, maar er is geen structurele ondersteuning op alle vlakken”, vertelt Marlie.

“Dat wil ik dan ook heel graag meegeven aan mensen die in het onderwijs werken met leerlingen met dyslexie, makers van schoolboeken en docenten bijvoorbeeld”, zegt Myrthe. “Wissel informatie uit! Wat is er allemaal, wat kan de leerling helpen, bij wie kunnen ze terecht? Zodat niet iedereen opnieuw het wiel hoeft uit te vinden.”

Marlie en haar dochter Myrthe

Wat zou je nog meer willen zeggen aan mensen in het onderwijs?

Marlie: “Ik vind het allerbelangrijkste dat er maatwerk wordt aangeboden, dat er wordt gekeken wat past bij die ene leerling. Dat het gaat om het leerdoel, niet om de lesmiddelen. Waarom moet Myrthe verhaaltjessommen maken bij wiskunde? Waarom worden talige vakken zoals geschiedenis en biologie niet aangeboden met audio-ondersteuning? Nu draait het in de klas nog te vaak om de bestaande middelen, terwijl er meerdere wegen naar Rome leiden.”

En nog belangrijker volgens Myrthe: “Er zijn een heleboel mensen en organisaties die goed bezig zijn voor mensen met dyslexie. Het gebeurt alleen nog te vaak dat er over mij wordt gepraat en niet met mij. Praat met me. Vraag me wat ik nodig heb!”

Hebben jullie tips voor andere kinderen met dyslexie en hun ouders?

“Vraag hulp, blijf zeuren en laat je niet ontmoedigen! Dat is het allerbelangrijkste. Maar ook: kijk naar andere methodes voor de talen, bijvoorbeeld de natuurmethodes en gebruik ze thuis. Alles wat je leert is immers mooi meegenomen. Luister ook veel naar andere talen op een leuke manier, bijvoorbeeld in muziek en film. En vraag schoolboeken mee naar huis in vakantie om te kunnen doorgaan met leren.”

“Ook nog een hele belangrijke voor ouders, iets wat wij verkeerd hebben gedaan: ga niet uit van de open dag”, aldus Marlie. “Ga zelf op onderzoek uit en vraag op papier wat kunnen jullie op school betekenen voor mijn kind met dyslexie?

Nog een paar laatste woorden?

Myrthe: “Ik zie dyslexie als een uitdaging. Ik hoop dat anderen het ook zo gaan zien, het voelt nu nog alsof ik gestraft wordt voor iets waar ik niks aan kan doen.”

Afbeelding
klantenservice Dedicon

We helpen je graag verder!

Heb je een vraag over de LEX app, gesproken schoolboeken of het bestellen daarvan? Onze klantenservice helpt je graag verder!
T: 0486 486 486